pomoce do nauki

emillo

Mareriały do zaliczenia chemii rolnej na SGGW, może i dla nas się trochę przyda:
[link widoczny dla zalogowanych]

ŁUKASZ5 · Wysłany: Śro 23:33, 07 Mar 2012 Temat postu:

W jakich formach występuje azot w glebie? Azot występuje w glebach głównie w związkach organicznych w formie białek, amidów, kwasów nukleinowych, połączeń heterocyklicznych. Duża część organicznych połączeń azotu w glebie rozkłada się przez kwaśną hydrolizę do aminokwasów lub ulega dalszemu procesowi amonifikacji z wydzieleniem amoniaku.
Formy mineralne azotu glebowego: amonowa (NH+4) występująca w niewielkich ilościach 0,16-54,5 mg N-NH4/kg gleby- jest związana wymiennie lub niewymiennie z kompleksem sorpcyjnym gleby co gwarantuje pewną stabilność jej rezerw glebowych. Z punktu widzenia praktyki rolniczej duże znaczenie ma sorpcja biologiczna azotu występująca z dużym nasileniem po wprowadzeniu nawozów organicznych oraz straty amoniaku przez utlenianie zachodzące na glebach alkalicznych lub po wapnowaniu pól. Azotanowa(V) (NO-3)- dobrze rozpuszczalna w wodzie podlegająca sorpcji biologicznej oraz fizycznej ujemnej umożliwiającej łatwe przemieszczanie się w glebie. Sprzyja to szybszemu dotarciu jonów do korzeni roślin zwiększając równocześnie podatność azotanów na wymywanie. Proces ten może występować głównie na glebach lekkich w okresie intensywnych opadów oraz przy słabo rozwiniętym systemie korzeniowym roślin. Zawartość to 0,11-6,80mg N-NO3/kg. Azotanowa(III) (NO-2)- postać przejściowa w procesie nitryfikacji amoniaku występująca na ogół w ilościach śladowych.
Na czym polega metoda oznaczania azotu azotanowego w glebie? Kwas fenulosulfonowy w środowisku stężonego kwasu siarkowego(VI) tworzy z azotanami żółtawy kwas nitrofenolodisulfonowy który po rozcieńczeniu i zalkalizowaniu środowiska przybiera intensywnie żółte zabarwienie. Badany roztwór przed dodaniem odczynnika odparowuje się do sucha ponieważ reakcja nitrowania przebiega sprawnie w środowisku bezwodnym. Zalkalizowanie badanego roztworu przed odparowaniem zapobiega stratom azotanów przez ulatnianie się.
W jakich formach występuje azot w roślinach? Rośliny pobierają azot przede wszystkim w formie mineralnej jako jony NH+4 i NO-3. wyjątek stanowią rośliny motylkowate korzystające za pośrednictwem bakterii brodawkowatych z azotu atmosferycznego. Większość pobranego azotu rośliny szybko przerabiają na związki organiczne a tylko niewielka jego część występuje jako sole amonowe lub azotany. Do najważniejszych organicznych związków azotu w roślinach zalicza się białka enzymatyczne, strukturalne i zapasowe, nukleotydy, kwasy nukleinowe, chlorofil, wolne aminokwasy, amidy, aminy, witaminy, alkaloidy, enzymy itp.
Zakresy zawartości azotu w roślinach. Jego zawartość w roślinach jest bardzo zróżnicowana i waha się przeważnie w granicach 0,5-7% suchej masy zależnie od gatunku, części rośliny, okresu wzrostu rozwoju, nawożenia i warunków glebowo- klimatycznych.
Na czym polega metoda oznaczania azotu ogółem w roślinach? Materiał roślinny przeznaczony do oznaczania zawartości azotu ogółem mineralizuje się w stężonym kwasie siarkowym(VI). W roztworze uzyskanym po mineralizacji substancji organicznej oznacza się azot metodą destylacyjną. Znajdujący się w roztworze siarczan(VI)amonu pod wpływem wodorotlenku sodu rozkładany jest w następujący sposób: (NH4)2SO4+2NaOH=2NH3+Na2SO4+2H2O. wydzielający się amoniak oddestylowuje się do odbieralnika z określoną ilością kwasu siarkowego(VI) gdzie tworzy się ponownie siarczan(VI)amonu: 2NH3+ H2SO4=(NH4)2SO4. po całkowitym oddestylowaniu amoniaku nadmiar kwasu siarkowego(VI) odmiareczkowuje się wodorotlenkiem sodu: H2SO4+2NaOH= Na2SO4+2H2O. z różnicy między ilością dodanego do odbieralnika kwasu a ilością kwasu niezwiązanego oblicza się ilość kwasu zobojętnionego przez amoniak a następnie przelicza wynik na zawartość azotu w badanej próbce.
Na jakie grupy dzielimy nawozy azotowe? 1. amonowe- zawierające azot w formie amonowej (NH+4) np. woda amoniakalna, siarczan amonu; 2. amonowo-saletrzane- zawierające azot w formie amonowej i azotanowej (NH+4 i NO-3) np. saletra amonowa, saletrzak, saletrzak magnezowy, salmag, salmag z borem; 3. saletrzane- zawierające azot w formie azotanowej (NO-3) np. saletra sodowa, saletra wapniowa, saletra potasowa, saletra wapiowo-magnezowa; 4. amidowe- zawierające azot w formie amidowej np. mocznik, agramid, roztwór saltrzano-mocznikowy, RSM-28, RSM-30, RSM-32.

ŁUKASZ5 · Wysłany: Śro 23:37, 07 Mar 2012 Temat postu:

Nawozy azotowe wpływają na intensywny wzrost i rozwój roślin, zwiększając ich masę zieloną oraz plon nasion, co jest korzystne, natomiast zmniejszają zawartość cukru w burakach, tłuszczu w nasionach rzepaku, czy skrobi w bulwach ziemniaka, co pogarsza jakość technologiczną tych roślin. Azot stosowany w nawozach mineralnych jest częściowo pobierany przez rośliny, częściowo przez mikroorganizmy glebowe, a pewne jego ilości są wymywane z warstwy ornej w głąb gleby przez wody opadowe, a więc dla roślin tracone bezpowrotnie. Straty azotu powstające na skutek wymywania zależą przede wszystkim od formy, w jakiej był stosowany, następnie od ilości opadów oraz od temperatury. Najłatwiej wymywany jest azot azotanowy (saletrzany), gdyż nie jest przez glebę zatrzymywany (sorbowany). Pozostałe formy azotu (amonowa, amidowa) są sorbowane przez glebę i dlatego nie są wymywane przez wodę. Działanie nawozów azotowych zawierających azot w formie azotanowej jest szybkie, natomiast pozostałych - wolniejsze, co spowodowane jest tym, że rośliny pobierają głównie jony azotanowe, a w niewielkim stopniu jony amonowe. Amonowe i amidowe formy azotu ulegają w glebie przemianom do azotanów i dopiero wtedy mogą być pobierane przez rośliny. Jest to proces wymagający czasu i dlatego działanie takich nawozów jest wolniejsze. Nawozy azotowe zawierające azot tylko w formie azotanowej nie są obecnie produkowane (saletra wapniowa, sodowa czy potasowa).
Uwzględniając szybkość działania nawozów azotowych dzieli się je obecnie na dwie grupy:
- szybko działające (saletra amonowa i saletrzak). Nawozy azotowe zaliczane do tej grupy zawierają azot w dwóch formach: azotanowej (NO-3) i amonowej (NH+4). Nawozy te można stosować zarówno przedsiewnie, jak i pogłównie.
- wolno działające (siarczan amonowy, woda amoniakalna i mocznik nawozowy ). Nawozy azotowe zaliczane do tej grupy zawierają azot w formie amonowej (NH+4 i amidowej (NH2+):
Stosowanie nawozów azotowych.
Wybierając nawóz azotowy rolnik powinien uwzględnić zarówno właściwości nawozu, jak i gleby, na której będzie stosowany. Zwłaszcza trzeba zwracać uwagę na odczyn gleby. O wyborze nawozu azotowego decyduje również termin, w jakim nawóz ma być stosowany: przedsiewnie czy pogłównie, na przedwiośniu, gdy temperatura jest niska, czy później, gdy temperatura jest wyższa. Na glebach o odczynie kwaśnym nie należy stosować nawozów fizjologicznie kwaśnych, np. siarczanu amonowego. Natomiast doskonale nadaje się woda amoniakalna czy mocznik. Na glebach o odczynie słabo kwaśnym można stosować siarczan amonowy, ale tylko pod rośliny dobrze znoszące taki odczyn gleby, tj. po ziemniaki, owies, żyto. Jednak w miarę, jak będzie się rozpowszechniało stosowanie nawozów wapniowych zmieniających odczyn gleby, będzie można coraz mniejszą uwagę zwracać na zakwaszające działanie niektórych nawozów azotowych. Typowymi nawozami przedsiewnymi wymagającymi wymieszania z glebą są: siarczan amonowy i woda amoniakalna. Pozostałe nawozy można stosować zarówno przedsiewnie, jak i pogłównie. W tym drugim wypadku o wyborze nawozu decydować będzie odczyn gleby i wymagania roślin. Na glebach o odczynie zasadowym mocznik i saletra amonowa mogą być stosowane pogłównie tylko wówczas, gdy można je wymieszać z glebą, np. na polu pszenicy, którą się zawsze bronuje. Pod rośliny wrażliwe na kwaśny odczyn gleby, np. buraki czy jęczmień, powinno się stosować nawozy fizjologicznie obojętne lub zasadowe, np. mocznik.
Siarczan amonowy (NH4)2SO4 - Jest nawozem, który otrzymujemy jako produkt uboczny w procesie wytwarzania kaprolaktamu. Ma postać sypkich kryształków o zabarwieniu białym, kremowym szarobeżowym lub szarym.
Zawiera około 20,5% N w formie amonowej i 25% siarki niezbędnej dla roślin. Bardzo łatwo rozpuszcza się w wodzie. Dzięki sorpcji w glebie nie ulega wymywaniu, stanowiąc źródło azotu dla roślin przez dłuższy czas. Jest to więc typowy nawóz przedsiewny i może być stosowany jednorazowo nawet w wyższych dawkach. Ten sposób stosowania jest zalecany na glebach ciężkich na jesieni i na przedwiośniu, gdy procesy nitryfikacji zachodzą bardzo wolno lub nie przebiegają w ogóle. Siarczan amonowy wymaga natychmiastowego wymieszania z glebą w celu uniknięcia strat azotu na skutek ulatniania się amoniaku w powietrze. Ponadto wymieszanie nawozu umożliwia umieszczenie go w tej warstwie gleby, w której będą się znajdowały korzenie roślin. Siarczan amonowy powoduje zakwaszenie gleby, gdyż rośliny pobierają kation amonowy, a w roztworze glebowym pozostaje reszta kwasu siarkowego, która - łącząc się z wodorem - tworzy kwas siarkowy. Z tego względu nawóz ten nazywamy fizjologicznie kwaśnym. Dlatego nie należy go stosować pod rośliny wrażliwe na zakwaszenie, takie jak jęczmień, buraki, rzepak, pszenicę czy inne. Natomiast jest on bardzo dobrym nawozem pod ziemniaki i kukurydzę. Nadaje się również pod inne rośliny takie jak żyto, owies, rośliny poplonowe, a szczególnie tam gdzie występuje niedobór siarki.
Saletra amonowa NH 4NO3 - Jest to najpopularniejszy i najcenniejszy oraz najtańszy jednoskładnikowy nawóz mineralny, powstający w wyniku neutralizacji kwasu azotowego amoniakiem. Ma postać granul o białym, perełkowatych lub innym zabarwieniu. Saletra amonowa jest produktem bardzo higroskopijnym, łatwo rozpuszczalnym w wodzie i mocno reaktywnym chemicznie, działa szybko dostarczając roślinie azot, który zawarty jest w dwóch formach. Pierwsza to szybko działająca forma azotanowa, druga to forma amonowa, zatrzymywana przez kompleks sorpcyjny gleby i udostępniona roślinie w dłuższym okresie po wysiewie, dlatego saletra amonowa nadaje się do zarówno do nawożenia przedsiewnego jak i pogłównego. Stosowanie saletry amonowej wpływa na poprawę wielkości i jakości plonu, wypełnienie ziarna, przedłużenie okresu wegetacji, wzrost masy nadziemnej części rośliny. Zwiększa zawartość, jakość aminokwasów i białek w roślinie oraz polepsza wartość technologiczną plonów. Saletra amonowa może być stosowana pod wszystkie rośliny uprawne i na wszystkich glebach.
Mocznik (NH2)2CO - Uzyskujemy mocznik przez syntezę amoniaku z dwutlenkiem węgla. Ma postać białych perełkowatych granul lub o innym zabarwieniu. Jest produktem higroskopijnym i łatwo rozpuszcza się w wodzie. Mocznik zawiera 46% N w formie amidowej (NH2), która w glebie przechodzi w dostępną dla roślin formę amonową, a następnie azotanową jest przez glebę zatrzymywana, dzięki czemu straty azotu na skutek wymywania są małe. Zaletą tego nawozu jest jeszcze i to, że nie koroduje części metalowych, np. w siewnikach. Mocznik jest nawozem uniwersalnym, może być stosowany przedsiewnie i pogłównie, zarówno doglebowo jak i dolistnie. W przypadku nawożenia dolistnego stężenie mocznika musi być dostosowane do odporności danego gatunku roślin (zawartość mocznika w roztworze użytym do opryskiwania może wynosić 0,5—10%). Przy stosowaniu mocznika pogłównie (doglebowo), należy wymieszać go z glebą, gdyż wówczas działa lepiej. Nadaje się do nawożenia wszystkich roślin uprawianych na różnych glebach, z wyjątkiem gleb bardzo kwaśnych, silnie zasadowych lub świeżo zwapnowanych, w których znacznie ograniczone są procesy przemiany mocznika. Szczególnie korzystnie działa na glebach próchniczych, ciepłych i zasobnych w wodę.
Saletrzak NH4NO3+CaCO3 - Należy do grupy nawozów amonowo-saletrzanych. Zawiera połowę azotu w formie amonowej a drugą połowę w formie saletrzanej. Jest zgranulowaną mieszaniną azotanu amonowego z dodatkiem drobno zmielonego dolomitu. Produkowany jest w postaci granulek o barwie żółtoszarej. Łatwo jest go przechowywać, gdyż minimalnie chłonie wodę. Saletrzak jest nawozem uniwersalnym, nadającym się do każdego rodzaju gleby, szczególnie jednak nadaje się na gleby kwaśne i ubogie w magnez. Zalicza się do grupy nawozów azotowych o szybkim i trwałym działaniu. Saletrzak jest szczególnie poszukiwanym nawozem do przedsiewnego zasialania zbóż jarych, buraków cukrowych i pastewnych oraz pogłównego nawożenia wszystkich roślin na glebach lekkich, zakwaszonych i do nawożenia użytków zielonych. Saletrzak po zastosowaniu wymaga wymieszania z glebą za pomocą brony lub kultywatora w celu uniknięcia strat azotu. Nadaje się on w zasadzie na wszystkie gleby i pod wszystkie rośliny.
Formy azotu organicznego w glebie
Azot występuje w glebie zarówno w formie organicznej, jak i mineralnej, przy czym
zdecydowanie dominują połączenia organiczne, które mogą stanowić do 99% całkowitej zawartości azotu. (do 99%).Całkowita ilość N w warstwie ornej większości gleb na ogół waha się w granicach od 0.02 do 0.4%. W glebach organicznych (torfowych)zawartość N jest wielokrotnie wyższa i wynosi do 3.5%.Głównym źródłem azotu w glebie są resztki roślinne. Azot występuje w formach
organicznych reprezentowanych przez: swoiste związki próchniczne, aminokwasy , aminocukry, kwasy nukleinowe
Przemiany azotu w glebie
Związki azotowe w glebach ulegają ciągłym przemianom. O przemianach tych decydują procesy mineralizacji i immobilizacji. Proces unieruchamiania prowadzi do czasowego włączania N w biomasę mikroorganizmów (zbiałczenie N). Po pewnym czasie większość tej formy N powróci do form mineralnych w wyniku procesu mineralizacji, a część N zostanie wbudowana w stałe związki próchniczne. W wyniku rozkładu resztek roślinnych i zwierzęcych przez mikroorganizmy uwalniane są formy mineralne azotu (NH4+, NO2- i NO3-).
Znaczenie Azotu dla roślin:
- bardzo ważny składnik glebowy niezbędny dla wzrostu i rozwoju roślin
- powoduje u zbóż dobre wypełnienie ziarna i zwiększenie procentowej zawartości białka
- jest regulatorem zuzycia potasu, fosforu, i innych składników
- powoduje silny rozwój systemów korzeniowych

ŁUKASZ5 · Wysłany: Śro 23:38, 07 Mar 2012 Temat postu:

jakie nawozy azotowe stosuje się przedsiewnie a jakie pogłównie i dlaczego? Nawozy saletrzane powinno się stosować pogłównie ze względu na brak zdolności sorpcyjnej gleby w stosunku do jonu NO-3. nawozy amonowe i agramid powinny być stosowane przedsiewnie. Saletrę amonową, mocznik oraz saletrzak można stosować przedsiewnie i pogłównie. Saletrzak przy pogłównym stosowaniu dobrze jest wymieszać z glebą przez zabiegi uprawowe.
Jakim przemianom podlega mocznik w glebie? Mocznik zawiera 46% N w formie amidowej (NH2), która która w glebie przechodzi w dostępną dla roślin formę amonową, a następnie azotanową jest przez glebę zatrzymywana, dzięki czemu straty azotu na skutek wymywania są małe
CHARAKTERYSTKA NAWOZÓW AZOTOWYCH
-amonowe-woda amoniakalna-NH4OHbezbarwny płyn o zapachu amoniaku, siarczan amonu-(NH4)2SO4-krystaliczny biało kremowy lub szary
-saletrzane-Saletra wapniowa Ca(NO3)2 granule o średnicy 3-5 mm, biało kremowy ,saletra potasowa KNO3krystraliczna biała, saletra sodowa NaNO3 drobnokrystaliczna biała, saletra wapniowo-magnezowa Ca(NO3)2+Mg(NO3)2 ciecz bezbarwna
-saletrzano amonowe-saletra amonowa NH4NO3granule o sred 1-3mm,białe matowe, Saletrzak NH4NO3+CaCO3 granule o sred 1-3mm bezowe lub szare Saletrzak magnezowy NH4NO3+CaCO3+MgCO3 granule o średnicy 1-3mm jasno lub ciemno beżowe, salmag NH4NO3+CaCO3+MgCO3granule o srednicy 2-6mmbezowe., salmag z borem Nh4NO3+CaCO3+MgCO3+Bgranule o srednicy 2-6mmbezowe.
-amidowe-Mocznik CO(NH2)2granule o sred 1-3mm białe lsniące,agramid CO(NH2)2+S granule 2-3mm ciemnoszare lub stalowe, Roztwór saletrzano mocznikowy NH4NO3+CO(NH2)2ciecz bezbarwna o zapachu amoniaku

ŁUKASZ5 · Wysłany: Śro 23:39, 07 Mar 2012 Temat postu:

Formy magnezu w glebie: a) magnez ogólny- całkowita zawartość magnezu w glebie; b) magnez rozpuszczalny w standardowych roztworach niektórych kwasów(20% kwas solny) tzw. magnez rezerwowy; c)magnez wymienny; d) magnez przyswajalny dla roślin. Źródła magnezu w glebie. W glebie magnez znajduje się głównie w niektórych minerałach przede wszystkim w krzemianach magnezowych jak oliwin, augit, biotyt, hornblenda, serpentyn, talk, a także węglanach magnezu i siarczanie magnezu. Pewna ilość magnezu zawarta jest w organizmach żywych w resztkach roślinnych i zwierzęcych oraz w próchnicy. Ilość magnezu związana z materią organiczną jest niewielka i zazwyczaj nie przekracza 1% całkowitej ilości magnezu glebowego. Podczas wietrzenia minerałów pierwotnych oraz mineralizacji materii organicznej magnez zostaje uwolniony i przechodzi do roztworu glebowego a z niego jest sorbowany przez koloidy glebowe wchodzi w skład wtórnych minerałów lub zostaje pobrany przez korzenie roślin i drobnoustroje. Zawartość magnezu przyswajalnego jest miernikiem tej ilości magnezu glebowego która jest aktualnie dostępna dla roślin. Oznaczana jest ona za pomocą standardowych metod chemicznych lub biologicznych. Wyniki uzyskiwane tymi metodami są jednak tylko orientacyjne ponieważ każdy z gatunków roślin uprawnych ma inną zdolność do pobierania magnezu z gleby. Funkcja magnezu w roślinie. Magnez spełnia w roślinie nie tylko funkcje specjalne jako podstawowy składnik chlorofilu i aktywator całego zespołu enzymów obok wapnia ma także duże znaczenie jako kation dwuwartościowy w utrzymaniu równowagi we wpływie dwu i jednowartościowych kationów na strukturę protoplazmy. Wpływa na ich wzrost i rozwój. Nawozy. SIARCZANY MAGNEZOWE: epsomit- znany jako sól gorzka rodzima zawiera 16% MgO czyli 10% Mg. Jest łatwo rozpuszczalny w wodzie co umożliwia szybkie udostępnianie magnezu roślinom. Nadaje się do łagodzenia objawów niedoborów magnezu które mogą wystąpić w początkowym okresie wzrostu rośliny. Nawóz ten stosuje się na glebach lekko kwaśnych obojętnych i zasadowych. Kizeryt- 29% MgO czyli 17,5% Mg rozpuszczalność jest nieco mniejsza niż epsomitu. Rolnictwo otrzymuje z importu pewne ilości nawozu magnezowego w postaci drobnych granulek. Nawóz ten zawiera magnez w postaci siarczanowej 23%MgO i 12%K2O. zalecany jest do stosowania przedsiewnego i pogłówkowego. Dolomity- skały osadowe pochodzenia chemicznego zawierają minerał dolomit. Utworzyły się w wyniku przeobrażenia wapieni pod działaniem wody morskiej bądź bezpośredniego strącania z roztworu. Góry świętokrzyskie- 30-35% CaO i 16-26% MgO. Magnezyt- towarzyszy skałom dolomitowym oraz serpentynitom. Na dolnym Śląsku występują złoża „zbite”, „skrytokrystaliczne” i „bezpostaciowe”. Eksploatowane dla hutnictwa. Odpady w rolnictwie znajdują zastosowanie. Serpentynity- skały metamorficzne zbudowane z serpentyny z domieszką tlenków żelaza, magnezytu, talku a czasem chromitu i krzemianów niklu. Serpentyn jest uwodnionym krzemianem magnezowym. Na dolnym Śląsku dla przemysłowych. Do celów nawozowych świeży serpentynit 38% MgO. Magnez w świeżych serpentynitach jest trudno dostępny dla roślin. Prażenie w 600°C zwiększa dostępność. Wapna magnezowo- krzemianowe- około 45% tlenku wapniowego i magnezowego w tym 7-15% Mg produkt uboczny otrzymywany w hucie Lenina.

ŁUKASZ5 · Wysłany: Śro 23:46, 07 Mar 2012 Temat postu:

Nawozy. Wapno rolnicze palone- o zawartości 80% CaO jest produktem ubocznym przy otrzymywaniu wapna palonego dla celów budowlanych i innych. Zawiera ono pewną domieszkę CaCO3 pochodzącego z nie rozłożonego materiału a także powstałego przez kontakt z CO2 powietrza. Wapno rolnicze palone- o zawartości 50% CaO jest gorszym gatunkiem od 80%-wego. Wapno rolnicze mieszane- o zawartości 50% CaO stanowi mieszaninę zmielonego wapniaka i wapna palonego. Wapniak mielony rolniczy- 45% CaO otrzymywany jest przez rozdrobnienia kamienia wapiennego. Kreda nawozowa zwyczajna- o zawartości 45% CaO w formie CaCO3 otrzymywana jest przez zmielenie kredy naturalnej. Kreda łąkowa lub jeziorna- 40% CaO w formie CaCO3 jest naturalną kredą otrzymywaną jako kopalina z odkrywek łąkowych po wydobyciu nawóz suszy się do obniżenia zawartości wody poniżej 30%. Znajdujący się w tym nawozie węglan wapieniowy jest w stanie wielkiego rozdrobnienia dzięki czemu odznacza się wielką aktywnością. Mielone dolomity surowe i prażone- należą do nawozów wapieniowi magnezowych. Z uwagi na skład chemiczny działają odkwaszająco a równocześnie wprowadza się z nimi magnez którego postępujący niedostatek stwierdza się niestety w naszych glebach. Zawierają 7-15% MgO. Wapno magnezowe węglanowe- 40% CaO i 10 -20% MgO. To materiał odpadowy uzyskiwany przy produkcji cynku oraz przy flotacji rud cynkowo-ołowiowych i miedziowych. Głównymi jego składnikami są węglany magnezowe i wapieniowe ale może też zawierać domieszki kadmu niklu cynku miedzi ołowiu manganu kobaltu arsenu żelaza antymonu. Wapno magnezowe tlenkowe- 65% CaO+MgO minimum 20% MgO w tym. Produkowane w Chorzowskich Zakładach Materiałów Ogniotrwałych. Wapno magnezowe krzemianowe- zawiera 45% CaO+MgO w tym ponad &-15% MgO. Jest to produkt uboczny otrzymywany w Wydziale Przerobu Żelaza Huty im Lenina. Materiał ten zawiera również tlenki wapnia i magnezu. Krzemian magnezowy- działa w glebie podobnie jak krzemian wapniowy zgodnie z reakcją: MgSiO3+H2O=Mg(OH)2+SiO2. nawozy z tej grupy nadają się na gleby lekkie i średnie silne kwaśne natomiast na glebach zwięzłych działają bardzo powoli. Kreda posodowa- 50% CaO w formie CaCO3 i kreda posodowa wilgotna o zawartości 40%CaO w formie CaCO3 są produktami ubocznymi przy otrzymywaniu sody. Zawartość w niej chlorków nie może przekraczać 2,5% w przeliczeniu na Cl. Wapno pocelulozowe- 40% CaO w formie CaCO3 stanowi produkt uboczny przemysłu celulozowo-papierniczego. Zawartość w nim chlorków w przeliczeniu na Cl nie może przekraczać 3% a zawartość siarczków w przeliczeniu na S nie powinna przekraczać 3%. Pył z elektrofiltrów- przy wypalaniu cementu ok. 40% CaO w postaci pyłu przechodzącego przez sito o oczkach 0,32mm oraz ok. 2% cząsteczek nie przechodzących przez takie sito. Popioły z węgla- uzyskiwane w elektrowniach spalających węgiel brunatny różnią się znacznie składem chemicznym a zawartość w nich CaO i MgO wacha się w szerokich granicach może ona nawet dochodzić od ok. 35% CaO i 5%MgO w zależności od rodzaju węgla brunatnego. Wapno pokarbidowe- jest produktem ubocznym przy otrzymywaniu acetylenu 65-70%CaO w formie Ca(OH)2. wapno to ma jednak tylko lokalne znaczenie ponieważ otrzymywane jest w sąsiedztwie zakładów produkujących acetylen. Wapno defekacyjne- to produkt odpadowy przemysłu cukierniczego zawiera ono w zależności od zawartości wody 15-30%CaO w formie CaCO3. znajdują się w nim także niewielkie ilości innych składników pokarmowych roślin. SORPCYJNE WŁAŚCIWOŚCI GLEB.
SORPCYJNY KOMPLEKS GLEBOWY Sorpcja– zdolność gleby do pochłaniania i zatrzymywania różnych składników, a w tym jonów i cząstek, a zjawiska z nią związane – zjawiskami sorpcyjnymi. O zjawiskach sorpcyjnych zachodzących w glebach decyduje silnie zdyspergowana koloidalna faza stała gleby zwana sorpcyjnym kompleksem glebowym.
Dzięki sorpcyjnym właściwościom gleby, możliwe jest regulowanie odczynu i magazynowanie dostarczanie w nawozach składników pokarmowych.
WŁAŚCIWOŚCI SORPCYJNEGO KOMPLEKSU GLEBOWEGO:
a) Zbudowany z koloidów glebowych:
-Minerałów ilastych -Materiałów bezpostaciowych
-Krystalicznie uwodnionych tlenków żelaza i glinu -Próchnicy
B. RODZAJE SORPCJI
A) SORPCJA WYMIENNA (FIZYKOCHEMICZNA)
Sorpcja ta polega na wymianie jonów pomiędzy roztworem glebowym a koloidalnym
kompleksem sorpcyjnym gleby. Na miejsce jonów zasorbowanych na powierzchni koloidów
glebowych wchodzi równoważona chemicznie ilość jonów z roztworu glebowego.
SORPCJA WYMIENNA KATIONÓW
Elektroujemny ładunek większości koloidów glebowych decyduje o tym, że w
glebach występuje przede wszystkim sorpcja wymienna kationów.
Podczas reakcji wymiany ustala się między ilością kationów wymiennych (występujących
w kompleksie sorpcyjnym) a ilością kationów zawartych w roztworze stan dynamicznej
równowagi. Gleba dąży do wyrównania stężeń jonów pomiędzy roztworem glebowym a
kompleksem sorpcyjnym. [Np. jeśli korzenie roślin pobiorą z roztworu glebowego jakieś kationy, to wówczas odpowiednia ilość tego kationu przejdzie z fazy stałej do roztworu glebowego]
Najczęściej spotykanymi kationami wymiennymi w glebach są:
- Kationy o charakterze zasadowym: Ca2+, Mg2+, K+, Na+, NH4+
- Kationy o charakterze kwaśnym H+, Al3+
Czynniki wpływające na sorpcję wymienną:
Sorpcja wymienna jest uzależniona od:
-Budowy sorbenta -Odczynu gleby -Rodzaju kationu
-Rodzaju towarzyszącego anionu -Stężenia kationu w roztworze
-Stężenia roztworu -Temperatury
SORPCJA WYMIENNA ANIONÓW
Spośród anionów w glebie najczęściej występują:
- MoO42-, BO33- , SO42- , Cl –, NO3- , HO-
Niektóre z nich podlegają sorpcji wymiennej. Niewielkie znaczenie.
INNE RODZAJE SORPCJI W GLEBIE
SORPCJA CHEMICZNA – jest to powstanie w glebie nierozpuszczalnych związków
wskutek reakcji chemicznych, polega na wytrącaniu nierozpuszczalnych
osadów z roztworów glebowych.
SORPCJA BIOLOGICZNA – sorbentami są organizmy żywe (rośliny i drobnoustroje),
które pobierają i zatrzymują jony w ich organizmach na okres życia – po obumarciu
ulegają rozkładowi i uwalniają pobrane składniki. Zbyt intensywna sorpcja może
doprowadzić do okresowego niedoboru pewnych składników u roślin w glebach np.
azotu oraz konieczności wprowadzania ich z nawozami.
SORPCJA FIZYCZNA – pochłanianie par i gazów. Zależna od porowatości, struktury,
ciśnienia, temperatury, wilgotności i charakteru zatrzymywanych cząstek.
SORPCJA MECHANICZNA – można ją porównać z działaniem sączka, który
zatrzymuje mechanicznie stałe cząstki zawieszone w wodzie. Dzięki temu woda
przesączając się przez glebę jest oczyszczana nawet z bakterii. Sorpcja ta zależy od
składu granulometrycznego, budowy i miąższości gleb. Im gleba ma więcej frakcji
drobniejszych, tym silniej sorbuje mechanicznie.
POJEMNOŚĆ SORPCYJNA GLEB W STOSUNKU DO KATIONÓW: Całkowita ilość kationów wymiennych, łącznie z jonami wodorowymi, jaką jest w
stanie zasorbować 100g gleby – przyjęto nazywać pojemnością sorpcyjną gleb (T).
T = S + H S= suma kationów metali o charakterze zasadowym H= jony wodorowe zawarte w kompleksie sorpcyjnym. Zdolność sorpcyjną gleb charakteryzuje się również stopniem nasycenia kompleksu sorpcyjnego jonami metali o charakterze zasadowym (V). V = S/T 100%Pojemność sorpcyjna gleb wzrasta wraz ze wzrostem pH

Nawozy magnezowe: magnez jako nawóz może być stosowany w postaci różnych związków chemicznych jak: tlenek MgO, węglan MgCO3, siarczan MgSO4, chlorek MgCl2, krzemian MgSiO3, wodorotlenek Mg(OH)2, fosforany MgHPO4 i Mg3(PO4)2 oraz w innych połączeniach np. MgNH4PO4∙H2O. szybkość działania magnezu zależy od stopnia rozpuszczalności zastosowanego związku chemicznego. Związki łatwo rozpuszczalne np. siarczan magnezu działają szybko a długość okresu ich działania zależy od rodzaju gleby i ilości opadów. Węglany lub krzemiany magnezu to związki trudnorozpuszczalne i ich działanie rozkłada się na kilka lat. W Polsce dobrym źródłem nawozów magnezowych są dolomity. Wykrywanie jonów magnezu: MgSO4+Na2HPO4+NH4OH=MgNH4PO4+Na2SO4+H2O biały galeretowaty osad fosforanu(V)amonu i magnezu nierozpuszczalny w NH4OH a rozpuszczalny w kwasach

NatiG · Wysłany: Czw 9:46, 08 Mar 2012 Temat postu:

a tym razem wszystko jest poprawnie?